✍✍
سوگنامه ی صحرای منا "
منا ؛ منا ؛ منا
محشر مجسم !
ای صحرای صیحه و استسقاء !
ای مَقتَل مظلومیت بی منتها !
هنوز برجای خویشتنی؟هنوز برپایی؟ برجا ؟
چگونه از مصیبت مهیب برسررفته ات شکاف نخورده ای !؟
چگونه دهان بازنکرده ای برای بلعیدن اَبَر حاکمان دنائت و رذالت !؟
چگونه است که تاب آورده ای؟
از کُشته پُشته ساختند ؛ ازمیزبانی مُشته !
از خِیلِ شیفتگان خرمن مرگ !
ازشهرامن مسلَخ !
نفرین ابدی تان باد !
بریده باد دست هایتان !
ای وارثان جاهلیت بی انجام عرب !
ای خُلفای برحق پرده داران بی پروای حرم!
خانه ی دوست خالی کنید!
کعبه به خویش واگذارید !
خاک خدا بشوییداز نُحُوست نامتان !
ای واماندگان در واحه های وهابیت!
شمایان رابا سفره داری خوان دوست چکار !؟
گنداب جان برگیرید ودر فراخنای شنائت تاریخ رخ پنهان کنید !
جمله جمرات آغازتاانجام جهان بدرقه ی راهتان !
بر گورهایتان رقص شمشیر خواهندگذارد !
ای خلفای خفت و خباثت !
چگونه بر پیکردین تاختید؟
چه کردیدبایادمان بهشت درزمین ؟ چگونه از صف درصف زائران کوی دوست ؛ سلسله جبال نیستی افراشتید !؟چگونه پیچیده در ردای خادم الحرمین مجاهدان فی سبیل عشق را در تف و تحقیر و تنگنا نفس بریدید؟
بریده باددستهایتان !
زودا که در شراره های آتش درآیید !!
سَیَصلی ناراً ذاتَ لهب...!
#مهشید مردمی
#اعلیحضرت عشق